“Toel weg” zei een kindje op mijn werk. Daar moest ik even over nadenken. Wat bedoelde hij?
Als snel kwam ik er achter dat hij bedoelde dat het stoeltje naast de deur weg was. Onze deurklink zit zo hoog dat kleine kinderen er niet bij kunnen. Net zoals dit kindje er niet bij kan en dus hulp nodig heeft om de deur open te krijgen. In het begin ging hij huilen om aan te geven dat hij hulp nodig had. Later kreeg hij door dat je ook het stoeltje bij de deur kan gebruiken om op te gaan staan en zo bij de klink te kunnen. En nu was het stoeltje weg….
Ik vroeg aan hem “Wat nu?” en hij pakte een lege Kapla doos. In de veronderstelling dat hij daar bovenop wilde gaan staan wilde ik bijna zeggen “Niet op gaan staan, dan gaat die doos kapot” Maar ik wilde toch zien hoe hij het zou gaan oplosse

n (dan maar die doos kapot) en beet op mijn tong. Ik liet hem begaan. Tot mijn verbazing hield hij de doos met hengsel omhoog. Hij wilde hem aan de klink hangen! Wat een supergoed idee van hem!! Oké, wij hebben de doos aan de klink gehangen want daar kan hij zelf niet bij, maar hij trok aan de doos waardoor de deur open kon.

Hier kan ik nou zo van genieten! Het oplossingsvermogen van kinderen is echt groot. Zo laten ze mij toch weer zien dat ze meer kunnen dan we denken. Het is moeilijk, maar soms is het gewoon een kwestie van een stapje achteruit doen en ze het maar laten uitzoeken (wel in de buurt blijven want niet alle oplossingen zijn even veilig). Je zult verrast worden. Deze jongen is gegroeid door zijn eigen oplossing. Het is hem gelukt!

“Mijn kind zit vaak te gamen, en ik maak me er een beetje zorgen over.”  Wat kan jij als kindercoach dan doen? Goede vraag.

Gamen is eigenlijk een topic waar ik niet zo veel over weet, maar wel wat van vind. Mijn gedachtes hierover zijn niet zo positief bemerk ik bij mezelf. Tijdsverspilling is het eerste wat in me op komt. Zelf vind ik puzzelen daarentegen leuk en vooral ontspannend en kan er uren mee bezig zijn. Is dat dan geen tijdsverspilling? Wat is het verschil?

Gedurende een dag krijgen kinderen een hele hoop prikkels te verwerken. Door het snelle internet en de games krijgen ze onvoldoende tijd om deze prikkels te verwerken en krijgen ze er alleen maar bij. Het hoofd gaat vol zitten met als gevolg dat een kind zich kan gaan afsluiten voor zijn omgeving. Het kind heeft namelijk genoeg aan zichzelf. Het is daarom ook zo belangrijk om een activiteit te gaan doen in real life. Door met je handen dingen vast te pakken, te sporten of bijvoorbeeld stoeien, kom je uit je hoofd en meer in je lichaam. Er komt meer ruimte om alle indrukken en prikkels te verwerken.

Hoe komt het toch dat er zo veel kinderen en jongeren zijn die gamen heel leuk vinden? Op https://www.gameninfo.nl/publiek/kind-gamen/als-je-kind-te-veel-gamet geven ze een paar voorbeelden:

• De spanning die het oproept.
• De uitdaging.
• De ‘flow’.
• De competitie.
• De afleiding.
• De fantasie.
• De sociale component.
• Je leert jezelf beter kennen.
• Vermaak en ontspanning.
• Het is leerzaam.
• Je krijgt waardering.

Wat is acceptabel als game en speeltijd? Veel ouders worstelen met het gamegedrag van hun kind. Op onder andere bovenstaande link en deze https://www.mediaopvoeding.nl/ , kunt u een hoop informatie vinden en misschien wel de antwoorden op uw vragen over gamen en het gebruik van social media. Waarom dan nu nog verder lezen? Wel, uw kind vertoont bepaald gamegedrag, maar hoe zit het met uw gamegedrag of hoe gaat u om met het gebruik van uw mobiel/tablet/computer. Hoeveel tijd zit u daar achter? En met welke reden? Ik geef toe, ik speel ook wel eens een computerspelletje en zit op facebook en whats app. Dat doe ik voor mijn kindercoaching, mijn sociale contacten, maar toch ook uit verveling (de ‘verloren’ minuten voor ik iets ga doen.)

Ik wil u uitdagen om u bewust te worden van uw oordelen over gamen en social media. Deze oordelen/zorgen kleuren uw communicatie met uw kind. Die denkt dat u er niks van snapt (wat in mijn geval klopt) en gaat in de verdediging. Einde gesprek. Jammer want zo komt u niet verder.

Wat ik kan doen als kindercoach? Ik ga samen met uw kind op onderzoek uit wat nou de redenen zijn om te gamen. Mijn vraagstelling zal open, eerlijk en nieuwsgierig zijn. Ik zal me neutraal opstellen. Vandaaruit bedenken we hoe we hier verandering in kunnen brengen. Het hangt af van de redenen waarom uw kind gamet. Dit gebeurt allemaal tijdens een activiteit/spelen.

Over gamen bent u nu niet veel wijzer geworden. Lees hierover op bovenstaande links want het is wel belangrijk om er wat van af te weten. Hopelijk bent u wel bewuster geworden van uw gedachtes over gamen en kunt u deze loslaten wanneer u in gesprek gaat met uw kind. Ga dat zeker doen want door belangstellend er naar te vragen en luisteren is uw kind gelijk ook bezig met het verwerken van de game, weet u beter waar uw kind mee bezig is en kunnen jullie samen wel afspraken maken.

Succes!

Dat kon ik niet!

Maar het is wél de eerste vraag die gesteld wordt zodra ik vertel dat ik een kindercoach ben. Een legitieme vraag waar ik nog geen beknopt antwoord op had. Als ik het vraag aan andere kindercoaches, hoor ik: “Het kind in zijn kracht zetten.” Ben jij ook al afgehaakt?

Wanneer je googelt op deze vraag, komt dit antwoord naar voren: “Een kindercoach verleent op een laagdrempelige manier hulp voor kinderen en hun ouders en/of verzorgers met een hulpvraag.” Je weet nu nog steeds niet wat een kindercoach doet.

Er zijn websites waar op een duidelijke manier uitleg wordt gegeven over kindercoaching. Kijk maar eens op: https://www.magievankindercoaching.nl/blog/kindercoaching-een-metafoor Hier wordt aan de hand van een metafoor uitgelegd wat een kindercoach doet en wat het verschil is tussen een kindercoach en therapeut. Op deze website wordt het uitgelegd middels een animatiefilmpje: https://www.kindercoachingfriesland.nl/2015/06/wat-is-kindercoaching/

Wat versta ík onder kindercoaching? Wat wil ik er mee bereiken? Simpel, ik wil de tijd nemen om naar het verhaal van uw kind te luisteren door aandacht te geven. Daar schiet het er thuis soms bij in. Uw kind loopt ergens tegen aan, vindt iets moeilijk, wil iets nieuws leren maar weet niet hoe die daarmee kan beginnen en kan moeilijk verwoorden wat er nu is. Of u merkt dat uw kind niet lekker in zijn of haar vel zit, sneller boos of verdrietig wordt, zich verstopt achter de computer, niet meer met plezier naar school of club gaat. U wilt wel uw kind begeleiden hierin, maar u heeft alles al geprobeerd en weet niet hoe nu verder. Dit zijn momenten om eens te denken aan kindercoaching.

De kinderen coach ik in een prachtige stoere oude bus. Ik houd er van om flexibel te zijn en met deze bus kan ik naar u toe en is er altijd een plek om rustig te zitten. Graag geef ik een kind die extra aandacht zodat die met meer lef op weg gaat.

Kortgezegd: wat doet een kindercoach in 3 woorden? “Extra aandacht geven ( aan uw kind )”